暝雀寻巢后,荒野动更时。纵莫雨来初,伊谁同听,夜天明处,催迫知悲。
也难语、心事寒饥。空枝伴得乌啼。一霎在前溪,唤断梦、又去苑墙西。
猜你喜欢
画烛寻欢去,羸马载愁归。念取酒东垆,尊罍虽近,采花南浦,蜂蝶须知。自分袂、天阔鸿稀。空怀梦约心期。楚客忆江蓠。算宋玉、未必为秋悲。
别来书渐少,家远梦徒归。念去燕来鸿,愁随秋到,旧盟新约,心与天知。楚江上、木落林稀。西风尚隔心期。水阔草离离。更皓月照影自伤悲。
梦是莺啼破,书是雁捎回。看映水芙蓉,艳如卓女,唤茶鹦鹉,声似杨妃。
讽新句、钗划垆灰。卜佳期、笑指蔷薇。著意选词牌,自制曲、一阕阮郎归。
生涯怜汝自樵苏,时序惊心尚道途。
别后几年儿女大,望中千里弟兄孤。
秋天落木愁多少,夜雨残灯梦有无。
遥想故园挥涕泪,况闻寒雁下江湖。
得罪非天意,分明谪去身。一心贪谏主,开口不防人。
自古有迁客,何朝无直臣。喧然公论在,难滞楚南春。
田庐寂寂近塘坳,仕路纷纷久绝交。
多病未能从五柳,避喧端欲老三茅。
白云那忍閒归岫,紫燕空惭漫累巢。
闻道金坛有仙隐,梦回清月堕林梢。
夜来微雪晓还晴,平望维舟嫩月生。
道是烛花总无恨,为谁须暗为谁明。