四注开野亭,面面可人意。我来俯危栏,蹇傲成纵倚。
应接迷向背,转顾风掠耳。邻寺一声钟,墟落孤烟起。
猜你喜欢
自叹生来后圣贤,下流入道苦难前。何由养得中和性,乐以忘忧理浑然。
章门旧雨知余忆,吴会浮云见汝心。愁里侧身堪涕泪,梦中识路暂登临。
鸿当急景飞如昨,草入离亭绿至今。拟代黄花与君约,满城风雨迟车音。
深居无事即神仙,况阅丹经第几篇。桂树花开临旧国,榴皮书字彻新砖。
琼书玉篆行将见,铁画银钩粲可镌。他日功成升举去,愿分馀庇及姻联。
玉真台下三间屋,屋后有松前有竹。广文先生双鬓秃,长对青藜夜深读。
有时不巾亦不服,独跨瘦驴携短仆。五老峰前看秋瀑,有时芒鞋步江澳。
月落诗成江鬼哭,石底流泉手亲掬。归来煮茗窗下宿,清梦蘧蘧谢粱肉。
鸟声堕枕猿挂木,红日三竿睡初熟。食罢晓盘歌苜蓿,为剪溪云封尺牍,长安故人劳远目。
跨越虚中亦自然,几千年度地行仙。桃花流水春风好,由此东西是洞天。
片帆天际阔,落日远山青。
隐隐风前笛,行人不忍听。
谢病当年疏累陈,豫期勿药宠偏新。暂归五柳先生宅,竟起东山宰相身。
江汉恩波元浩荡,武陵地望正嶙峋。高堂巨扁相辉处,仰止应多善颂人。