高阁临溪水,薄暮轩窗开。不见庵中僧,微雨潭上来。
猜你喜欢
清无车马尘,深洞百花春。鸡犬疑沾药,耕桑似避秦。登山采樵路,临水浣纱人。若得心无事,移家便卜邻。
醉笔题诗紫界墙,梅花零落扑衣裳。天香又杂杯中渌,春色还惊鬓上苍。
涉世何妨为白璧,流年未必抵黄粱。一吟起我平生志,今古冥冥出处忘。
极意临摹遂乱真。生花妙笔竞通神。由来颠米是前身。
长昼愔愔公事了,宵来应接有词人。不嫌唐突到西颦。
贾董声名甲汉儒,到头事业有差殊。
五年大傅何飘忽,不告梁王肆夏趋。
破虏将军初讨卓,雒阳首入青氛浊。讨逆从袁获馀兵,取稽徇豫如掌握。
孙郎渡江江始震,渔者射龙龙不觉。成业终归保业人,守江观衅群心乐。
曹旌百万向南浮,子布诸群何龌龊。周鲁同心立大猷,赤壁千年山水濯。
从兹鼎峙出东南,黄龙赤乌表头角。可怜燕翼迷孙谋,四友诸宾空自斮。
琅琊始继会稽立,喜书畏臣终罢学。乌程初还建业都,青盖已归雒河朔。
此座需卿归命迟,南方之人皆面剥。
天目千年王气摧,海门三日打潮回。繁华欲尽红羊换,歌舞方酣白雁来。
山鬼夕阳迷古路,铜驼阴雨泣苍苔。当时不悟兴亡理,错怨西湖是祸胎。
楚畹萋萋草共生,吴城日日卖花声。离骚读尽无人问,閒倚萧斋看落英。