况经兵燹后,城郭似岩阿。仆隶峥嵘起,亲朋患难多。
人情增阅历,世事自风波。莫负穷乡住,孤吟一放歌。
猜你喜欢
暂得离城市,归家事转清。移花乘细雨,插种急新晴。
浪暖鱼儿出,烟浓杏子生。村居无俗客,随意听禽声。
初遂还家愿,依然感索居。怀人时觅句,待雁偶缄书。
性拙儿童怪,年荒故旧疏。联床诸弟在,相伴作樵渔。
历历曾游地,平陵十五春。酒降三岛客,诗醒九泉人。
访友不愁懒,看山岂救贫。征衣羞自检,无计浣轻尘。
晴湖水落葑田乾,白鸟飞来立晚寒。
杨柳不知秋已远,尚摇疏翠拂栏干。
玉杵馀丹,金刀剩彩,重染吴江孤树。几点朱铅,几度怨啼秋暮。
惊旧梦、绿鬓轻凋,诉新恨、绛唇微注。最堪怜,同拂新霜,绣蓉一镜晚妆妒。
千林摇落渐少,何事西风老色,争妍如许。二月残花,空误小车山路。
重认取,流水荒沟,怕犹有、寄情芳语。但凄凉、秋苑斜阳,冷枝留醉舞。
六百年中电掣回,东山又见状元来。平生心醉文丞相,莫问他人借酒杯。
团团青枫阴,绰绰万间屋。
下有避俗翁,扫石叠两足。