清明才过翠眉低,竟日悠扬路不迷。舞蝶偶同游绮陌,飞花常伴葬香泥。
风回水槛飘难定,雨压山桥落更齐。羌笛倦吹春已老,离人愁听子规啼。
猜你喜欢
陶令门前寄此生,乱飘时节任纵横。略经微雨全无影,才著春波便定情。
远岸草青同漠漠,隔林花艳自盈盈。《阳关》唱罢凭谁引,好倩东风到渭城。
苕水誇空阔,蘋花笑泬寥。楼台溪上女,杨柳岸边桥。
凉月明烟渚,春水称画桡。晚来鱼一跃,带雨识鱼跳。
百尺云岩佛阁前,晚钟疏叶思悠然。
岸边酌酒和清露,石上题诗染翠烟。
半岭泉鸣通古涧,数峰秋尽隔寒川。
西风似欲吹人起,去逐骑鲸汗漫仙。
圆潭写流月,晴明涵万象。仙翁何时还,绿水空荡漾。
凉哉草木腓,白露沾人衣。犹醉空山里,时闻笙鹤飞。
竹林桂苑盛谈经,笺诂虫鱼汗简青。注选余风宜析洽,导江一脉总零丁。
艺林尚识睢阳气,盐俗曾居处士星。烟月误人扬子渡,沧浪清啸共谁听。
牧之信奇士,纵横见当时。
著书亦有兵,岂惟工赋诗。
画船张水嬉,禅榻悲鬓丝。
广陵罢走马,阳羡亦解龟。
芳树竟寂寞,清淡自沦漪。
斯人向千载,陈迹宛如兹。
秋兴连天,又还不分秋光老。莼鲈犹好。莫落秋归后。
有底从人,上马皆东首。君知否。阳关三奏。消黯情多少。