关门晓曈曚,众峰递隐见。林根微阳吐,水外孤村断。
萧条逼仲冬,积雪覆山甸。山径石栈危,单车缘一线。
攀萝冰堕指,陟巘风割面。羸马向北嘶,游子心未倦。
回首万里涂,情亲隔乡县。及兹道更长,飘零一身贱。
猜你喜欢
华清舞彻霓裳散,五音繁会宵达旦。人间何限失意人,西商凄切离骚乱。
我所思兮在东周,小雅尽废心之忧。更堪羌调日嘈杂,径欲洗耳寒江流。
那君十指含清风,家无卓锥心愿丰。仙翁赏音那易得,水流益浚山益崇。
疲氓望翁起憔悴,蒲轮加璧幸可致。请君抱琴往从之,解愠阜财皇有意。
六月山深处,松风冷袭衣。遥知城市里,扑面火尘飞。
生得粟来大,妆成蜡样黄。
落金遮蚁穴,酿蜜满蜂房。
月下高低影,风前远近蚝。
夜深清到骨,幽梦绕胡床。
王程不敢缓,四日下辰阳。古木将军庙,春波使者航。
城依山势险,江纳雨声长。莫上观澜阁,伤心在异乡。
萋萋春草繁,夕阴结空幕。升月照帘栊,旷野增寥索。
纤纤如玉钩,夜移河汉落。众星环北辰,悠悠方仪廓。
安得恒逍遥,游原采萧藿。
厩与居邻近,秋风动马嘶。五更关塞月,千里雪霜蹄。
壮士新华发,将军旧鼓鼙。平生慷慨志,为尔一含凄。
海国名鹰岂鹘胎,渥洼天马是龙媒。明时不惜黄金赐,只欲番王万里来。