幽亭春尽共为欢,印绶居身是大官。遁迹岂劳登远岫,
垂丝何必坐谿磻。诗联六韵犹应易,酒饮三杯未觉难。
每况襟怀同宴会,共将心事比波澜。风吹野柳垂罗带,
日照庭花落绮纨。此席不烦铺锦帐,斯筵堪作画图看。
猜你喜欢
休官罢任已闲居,林苑园亭兴有馀。对酒最宜花藻发,邀欢不厌柳条初。低腰醉舞垂绯袖,击筑讴歌任褐裾。宁用管弦来合杂,自亲松竹且清虚。飞觥酒到须先酌,赋咏成诗不住书。借问商山贤四皓,不知此后更何如。
东洛幽闲日暮春,邀欢多是白头宾。官班朱紫多相似,年纪高低次第匀。联句每言松竹意,停杯多说古今人。更无外事来心肺,空有清虚入思神。醉舞两回迎劝酒,狂歌一曲会娱身。今朝何事偏情重,同作明时列任臣。
垂丝今日幸同筵,朱紫居身是大年。赏景尚知心未退,
吟诗犹觉力完全。闲庭饮酒当三月,在席挥毫象七贤。
山茗煮时秋雾碧,玉杯斟处彩霞鲜。临阶花笑如歌妓,
傍竹松声当管弦。虽未学穷生死诀,人间岂不是神仙。
一声两声山鸟啼,三日五日春雨凄。柴门暗锁柳花碧,閒馆无人醉似泥。
蓝堆翠扑几千年,银浦何人也覆船。龙伯徙来方辟地,蚕丛缘此遂登天。
红霞抺额将军拜,白石横烟幼妇眠。閒与故人池上语,摘将仙掌试清泉。
才过扬子渡,便觉气萧森。地势分南北,江流自古今。
浪翻塔影动,云拥寺门阴。未惯风波苦,空馀涕泪深。
纯孝当年有护持,赤眉那敢近姜诗。
眼看庭玉成名後,身及堂萱未老时。
湖海青鞋惊断梦,风霜丹旐挂新悲。
尊前五客今谁在?愁绝庐山十段奇。