宝瑟和琴韵,灵妃应乐章。依稀闻促柱,仿佛梦新妆。
波外声初发,风前曲正长。凄清和万籁,断续绕三湘。
转觉云山迥,空怀杜若芳。诚能传此意,雅奏在宫商。
猜你喜欢
瑶瑟多哀怨,朱弦且莫听。扁舟三楚客,丛竹二妃灵。淅沥闻馀响,依稀欲辨形。柱间寒水碧,曲里暮山青。良马悲衔草,游鱼思绕萍。知音若相遇,终不滞南溟。
神女泛瑶瑟,古祠严野亭。楚云来泱漭,湘水助清泠。
妙指微幽契,繁声入杳冥。一弹新月白,数曲暮山青。
调苦荆人怨,时遥帝子灵。遗音如可赏,试奏为君听。
帝子鸣金瑟,馀声自抑扬。悲风丝上断,流水曲中长。
出没游鱼听,逶迤彩凤翔。微音时扣徵,雅韵乍含商。
神理诚难测,幽情讵可量。至今闻古调,应恨滞三湘。
三月春寒似岁寒,片帆何事宿层滩。打篷数点惊疏雨,入梦千声叹急湍。
蓑影渐同衰鬓乱,灯花空对壮心残。渔郎飘泊君休笑,渭水桐江总钓竿。
宅前云水满,高兴一书生。垂钓有深意,望山多远情。
夜棋留客宿,春酒劝僧倾。未作干时计,何人问姓名。
叶生新易旧,岁寒凋独后。不改四时柯,贤言非圣耦。
浮生万法本悠哉,大笑羲娥转毂催。
官事已邀痴作伴,春风应共老俱来。
云容雪意将诗问,柳眼花心待酒媒。
九十韶光天不斳,人间笑口自难开。