起仰高山积有年,忽看岩窬锁云烟。
一尘不到非凡地,六月当知不暑天。
昔有秦人尝穴处,世从山谷始名传。
品题自古因人重,我谩邀僧煮石泉。
猜你喜欢
厥初谁剖混沌殻,光明仅透天一握。
龙门凿断工有馀,劖划巉岩开洒落。
我来沆砀千崖高,溜雨万丈声萧骚。
岩上风烟岩下水,晚寻丹灶夜渔舠。
刘八江楼雅,诗家不易言。
春风花对岸,夜月水当轩。
帘捲青山入,窗开白浪翻。
画来须妙手,梦去亦清魂。
吟称云初满,登宜雪正繁。
鱼龙惯灯火,鸥鹭识琴樽。
波动簷摇影,潮回砌露痕。
势雄邻碧落,景好怕黄昏。
未许凡踪到,宁教俗态存。
主人凭槛处,寥廓共谁论。
情天谁注鸳鸯谱,昨日欢肠。今日愁肠。明日如何更渺茫。
世间儿女多情苦,誓也无方。愿也殊方。几个同心主故常。
棣华曾到翠微中,一别仙宫入泮宫。真景望如云在上,年光去似水流东。
青霄得志虽荣己,白发多情亦念公。若许他时遂休逸,山翁携手有诗翁。
宫城西畔接蓬莱,金饰飞楼玉饰台。辇路前瞻双凤引,銮舆中驾六龙来。
时康道泰韶音奏,雪净天清瑞景开。何幸群臣皆侍从,山呼捧献万年杯。
红罗綷䌨不胜春,昨夜承恩雨露新。行过桂宫休却扇,怕教愁杀尹夫人。
密幄阴阴,正嘉花嘉木,尽成新翠。蕙圃过雨,牡丹初歇,怎见浅深相倚。好称花王侍。秀层台、重楼明丽。九重晓,狂香浩态,暖风轻细。
堪想诗人赠意。喜芳艳卿云,嫩苞金蕊。要看秀色,收拾韶华,自做殿春天气。与持青梅酒,趁凝伫、晚妆相对。且频醉,芳菲向阑可惜。