空台寂寞对斜阳,谁会山高与水长。在昔不知天子贵,而今但觉世人忙。
无名江树层层绿,带笑山花细细香。千古高风留胜迹,估樯犹自避寒芒。
猜你喜欢
势利轻捐寄傲中,毅然高节凛秋风。
耕闲钓寂千年迹,立懦贪廉万世功。
须信林间无怨鹤,更知天外有冥鸿。
扁舟夜泊灵祠下,慨慕先生道不穷。
世祖中兴访故人,故人垂钓此江滨。一天明月无瑕翳,万古清风扫俗尘。
宜以宾师居保傅,可将谋议定君臣。扁舟趋拜高台下,乐对先生笑白云。
严子滩头钓鱼处,一蓑白云一竿雨。当初羡尔高蹈时,手卷丝纶入烟渚。
何期文叔来南阳,吐出子陵姓字香。只今汉室已如此,奚嫌蚤出相为理。
一对龙湖青眼开,乾坤倚剑独徘徊。
白云是处堪埋骨,京岘山头梦未回。
苍山古渡认松林,寓宿江皋舍馆深。少长肃雍挥翰罢,银灯花映读书心。
独行三十六峰头,飞过东华百尺楼。
今日中原前日梦,天人极乐世人愁。
后千载续后千载,外九州环外九州。
此处名烦君著眼,区区复记又何求。
轻衫湿雨过淮东,鹤背功名酒一中。
歇马不须寻古事,隋家陵树正秋风。