东省疾苦形,时萦寤与寐。三春况无雨,更切如伤思。
迩者天心回,膏泽屡沾暨。二麦固薄收,禾黍尚可植。
此间近望霖,忧怀殊不置。去岁幸有秋,闾阎馀蓄积。
较之齐鲁间,殿屎未云至。在彼徒诚祷,讵假天龙意。
来兹正苦旱,佳音乃邮致。无言独增愁,稍慰转生愧。
猜你喜欢
大雅无忧怨,宵民有爱憎。鲁侯天不遇,臧氏尔何能。惨惨心如虺,营营舌似蝇。谁于销骨地,一鉴玉壶冰。
运渎居东西冶城,西州遗迹甚分明。
多言东晋才经始,或说孙吴已创成。
池苑春风罗绮市,楼台夜月管弦声。
入门尽是嬉游地,惟有羊公不愿行。
归途趁晚色,閒步兴悠然。风静孤烟直,天清落日圆。
独行良踽踽,忧世复拳拳。不觉时停屐,雄心付逝川。
会心岂在远,得意无能名。一径古松色,半崖秋水声。
闲云将鸟意,呦鹿杂人行。最识幽居好,马蹄尘又生。
暖风轻拨绣帘开,放入双双紫燕来。
燕子似於人有旧,细衔花片落妆台。
秋色真宜夜,过从地复偏。谈高催换烛,坐久问装绵。
月影寒移竹,雁声霜满天。醉来忘潦倒,欲别更留连。
子美不应花解恼,次公何必酒而狂。
知君颇负风流债,安得司空惯窃香。