黄州初见霸图雄,竹树丛祠一望中。两赋清游传赤壁,孤臣谪宦感元丰。
如公身世随明月,愧我文章拜下风。万顷烟波飞鹤去,谁凭铁板唱江东。
猜你喜欢
听话频年况,凄然泪不禁。岁荒生事俭,世难客愁深。
孝友安时命,文章损道心。五侯空好士,叹息少知音。
人言此邦公所私,教我子弟等父师。大书深刻岂足纪,愿奏宣布中和诗。
出门行路难,富贵安可期。淮阴不免恶少辱,
阮生亦作穷途悲。颠倒英雄古来有,封侯却属屠沽儿。
长安车马随轻肥,青云宾从纷交驰。白眼向人多意气,
宰牛烹羊如折葵。宴乐宁知白日短,时时醉拥双蛾眉。
扬雄闭门空读书,门前碧草春离离。不如拂衣且归去,
世上浮名徒尔为。
醉携七尺霜前行,云锦山前湾几曲。
溪头秋雨添寒绿,蛟龙冷浸一壶玉。
蓼花锦岸红欲流,稻田高下铺棋局。
碧岩耸出碧天半,鸟不敢飞缩双足。
古洞无人石酒酢,峭壁仙仓积天粟。
老稍指顾犹惊呼,神刓鬼划出岩谷。
捣药声乾人已仙,万丈丹井一泓泉。
风击古松飞翠盖,日射苍苔铸绿钱。
藤萝拽树擘轻烟,黄鹤一去今何年。
天欲夕阳空鸣蝉,夜深岭月向谁圆。
古寺老屋留数椽,残僧一二掩柴门。
铁像面壁萧萧然,瓦炉无火古殿前。
寒鸦到窗檐息溜,暮云衰草觉山瘦。
楮衾不暖不成眠,虎声入耳猿声又。
几点疎星落梧桐,丹峦紫壑高相斗。
何当汗漫跨青牛,晓露泠泠白玉楼。
蕊宫广殿号黄庭,突兀浮云最上层。五福贵神留不住,水堂空照九枝灯。
雨洗幽丛清客襟,厨人采掇独何心。根苗扶老或名杖,蓓蕾舒黄无数金。
绝国春风少,荒村夜雨多。
可怜新草木,不识旧山河。
世事纷纷异,人情转转讹。
老怀禁不得,怅望一长歌。