剑化雌雄玉匣空,寒潮东逝信谁通。金生莲步双缠白,钏约冰肌一线红。
事去欢娱并作怨,缘乖魂梦也难同。芳菲零乱春光晚,满地胭脂半夜风。
猜你喜欢
阴风猎猎下微霜,鸿雁南来趁稻粱。飞到南天天尽处,浪传飞不过衡阳。
油壁香车不易逢,路边戈甲正重重。五湖烟景盈归梦,半壁寒灯照病容。
腊尽山中三尺雪,月斜楼上五更钟。无因得荐阳台梦,只有高唐十二峰。
臣甫多愁思,长歌拜杜鹃。凿崖通阁道,积水放楼船。
惆怅霜横野,栖迟雪满颠。经行看宿草,碧色自年年。
秺侯世世袭蝉冠,庾氏人人筑将坛。但见门中俱贵盛,谁怜陛下最孤寒。
德修真年七十。从鹤发童颜出。上灵泉流得急。如密。尸去尽肠充实。道穿虚同入室。令铅汞成丹粒。便逍遥尤静谧。休诣。人常与神仙集。
壁写新年百事昌,春盘次第蓼芽香。
烧灯过了争挑菜,祭社归来便撒秧。
布达几声催耜亩,吴簪天伏正条桑。
一春忙过无多日,又听鹂鹒报麦黄。
月沈花谢事堪伤,春树红颜梦短长;
只有绣床针线在,残绒留得口脂香。