禅关自是忘机处,我到禅关我并忘。柳岸舣舟因得句,谁从衲侣问真常。
猜你喜欢
水缩沙洲出,霜清木叶丹。
鹭群横澹霭,鸦阵报初寒。
冷落人情见,衰迟世念阑。
惟留一句子,村舍话团圞。
一年爱惜傍东篱,今日才开四五枝。折与刘郎休叹老,嫩黄新白恰相宜。
疏柳衰荷又一时,清波飞叶梦灵芝。年年踏尽溪边路,不觉吴霜点鬓丝。
西楼迥起寒原上,霁日遥分万井间。小苑城隅连渭水,
离宫曙色近京关。亭皋寂寞伤孤客,云雪萧条满众山。
时命如今犹未偶,辞君拟欲拂衣还。
方池方丈许,泉脉亦沄沄。竹影风烟入,蛙声日夜闻。
波澜终不起,泥滓倘相分。妒杀浮萍绿,应妨看縠文。
金沙道是殿群芳,不道荼蘼输一场。
十里红妆蹈青出,一张锦被晒晴香。
只须旧荫已无暑,更走新条如许长。
若恨昨朝来草草,夜来风雨更禁当。
半百宁云寿,诸孤况尚孩。老天徒有眼,嘉木不为材。
吊鹤盘云下,啼乌入夜哀。谁怜千里雁,孤影独徘徊。