女媭砧畔访巫阳,屈庙空山江水长。变体词章传弟子,伤心草木怨君王。
三千里外客垂泪,十二峰头猿断肠。哀郢怀沙人不见,闲吟橘颂惜芬芳。
猜你喜欢
古庙荒山暗水云,岁时歌舞感乡民。
几伤谗口方离国,欲悟君心岂爱身。
惨惨飞魂号帝阙,冥冥齎志托江神。
千年自有遗文在,光焰长如日月新。
谗胜祸难防,沈冤信可伤。本图安楚国,不是怨怀王。
庙古碑无字,洲晴蕙有香。独醒人尚笑,谁与奠椒浆。
秦郎真是旧摩诘,写出崔巍霜雪姿。林壑卷帘相照映,坐令公子发幽思。
江南烟雨塞鸿飞,西府文章谢掾归。
相送汀州兰棹晚,菱歌一曲泪沾衣。
花为妆成长近妒,水将蓝比不多争。阳和灭裂穷涂望,独许侯家擅四并。
厌厌夜饮忘更深,客不来辞主有情。
僮仆触屏成蝶梦,姬姜擫笛作蝉声。
月如有待行行慢,风不生嗔细细清。
萍散人生何可料,婵娟千里共交盟。
曾陪樽酒咏芳丛,今日迟留意不同。红萼似知人惨淡,乱随清泪落春风。