日日思归勤理鬓,朝朝伫望懒调梭。凌风宝扇遥临月,映水仙车远渡河。历历珠星疑拖珮,冉冉云衣似曳罗。通宵道意终无尽,向晓离愁已复多。
猜你喜欢
夙驾鸣鸾启阊阖,霓裳遥裔俨天津。五明霜纨开羽扇,百和香车动画轮。婉娈夜分能几许,靓妆冶服为谁新。片时欢娱自有极,已复长望隔年人。
一年抱怨嗟长别,七夕含态始言归。飘飘罗袜光天步,
灼灼新妆鉴月辉。情催巧笑开星靥,不惜呈露解云衣。
所叹却随更漏尽,掩泣还弄昨宵机。
皎皎宵月丽秋光,耿耿天津横复长。停梭且复留残纬,
拂镜及早更新妆。彩凤齐驾初成辇,雕鹊填河已作梁。
虽喜得同今夜枕,还愁重空明日床。
顾使斯人墨绶腰,不知谁合上丹霄。
得非疲瘵要摩抚,是遣循良颁诏条。
闻道过家犹数月,尚期论荐出公朝。
过予不作一饭去,政倚相望非甚遥。
昔年酾酒地,江汉一茅亭。同会人何在?东风柳又青。
一种可人篱落下,家家齐插绿珊瑚。想从海底搜罗日,长就苔痕润不枯。
土锉冰镫共一盘,冬烘身世等閒看。不辞入夜衾绸薄,倍觉出门风雪寒。
燕玉无心春自热,罗帏有梦笑常乾。他时若傍元龙卧,灰里阴何拨总难。