一枝浓艳俯沧浪,彷佛还疑镜里妆。波面波心飞蛱蝶,树头树尾宿鸳鸯。
浮萍点缀偏生色,流沫潺湲岂有香。借问娇姿谁得似,洛神方在水中央。
猜你喜欢
宿面浅匀妆,梅粉旋生春色。绣草冠儿宫样,系丁香新缬。凤檀槽上四条弦,轻□□□攧。恰似浔阳江畔,话长安时节。
长年朱墨明窗下,自笑膏肓不可为。卖菜区区苦求益,君房他日更应痴。
又秋光照眼,遍七里飘花坊陌。万峰笑人,窥窗抛黛色,独步烟驿。
暗念吴宫怨,鹧鸪声老,送锦帆如墨。前朝恨事沙沉戟,破楚门边,红心草碧。
颓垣断桥休惜,待邀他客燕,閒话今昔。
江东裙屐,怕山灵未识。路转招提渺,天地窄,当年翠辇无迹。
问南寻旧梦,牧童横笛,留宸藻忍看题壁。嗟十岁客里单衣瘦马,故乡轻掷。
西风外一望京国,想暮鸦、换了长洲树,空成泪忆。
三年重到集仙庭,却理陈编不自停。阁下旧题几已暗,壁中遗简尚馀青。
故人扰扰谁相好,世事悠悠我特醒。坐看重云开白日,独摇修翮入高冥。
倾盖如今五十春,中间还得缀华姻。
单于万里同哀使,马援一乡称善人。
告老已能官及子,颁恩更喜爵荣亲。
佳城一闭成千古,无复传觞酒入唇。
若耶溪上雨声来,秦望山前雾不开。欲渡镜湖寻禹完,苍藤翠木断猿哀。
倾崖当胸石足啮,失势毛氂槁幽谷。
王孙却走断不到,惟有衰猿如鬼哭。
仆夫酸嘶诉涂穷,我亦付命无何中
悲风忽来木叶战,落日虎嗥枯竹丛。