鸡犬声中羽袖分,桃花折赠寄殷勤。愁来玉液谁同饮,别后瑶笙忍独闻。
踪迹但随溪上水,仙凡只隔洞前云。从今万劫仍千劫,惆怅无缘再遇君。
猜你喜欢
殷勤相送出天台,仙境那能却再来。云液每归须强饮,玉书无事莫频开。花当洞口应长在,水到人间定不回。惆怅溪头从此别,碧山明月闭苍苔。
幽讨过真隐,同抱白云眠。夜呼醉道士,取琴咏琅然。
松鸣檐外山,水落桥下渊。推窗挂星斗,清神浩无边。
是中宜共如,此外凭谁传。孙登苏门啸,子猷剡溪船。
古来贤达士,往往如春烟。浮名竟何益,毕世空林泉。
纵观彼斗筲,畏涂竞争先。舆马能几时,鼎镬已在前。
秦山矗矗凌紫烟,中分一臂来蜿蜒。黄河北走触山麓,川涂扼束难夤缘。
高厓壁立通一线,疑从瓮底窥青天。盘盘磬折开复闭,单车只骑艰回旋。
敌楼突起临云表,周遭雉堞空中悬。惟闻鸟声远近相呼应,猿猱下上互攀援。
乾坤设险有如此,我初见之不觉神凛然。关中自古帝王宅,成周之世多历年。
古称在德不在险,不然秦传二世胡为不少延。方今万乘都幽燕,西顾雍陜寄旬宣。
犬牙相制意故在一关之地,中州山陜遥相联。城复为隍古所戒,咨尔守关将卒毋以四方无事长晏眠。
伤春伤别。愁对孤花说。似水韶光留不得。又是销魂时节。
竹西消息茫茫。江干空倚斜阳。怕见远山眉黛,教人猛著思量。
却莱辨夷夏,隳郈肃君臣。
丘岂生知者,聃非绝灭人。
郤归天柱峰前去,高谢浮名似了心。
林下孤灯一声磬,青猿啼断白云深。
魔宫佛界等空虚,此理何曾属有无。直向台山始相见,可中还有二文殊。