平明曙色乱春烟,独对东风意惘然。蓂叶乍开尧砌上,椒花先献佛灯前。
忽闻爆竹迎新岁,愧饮屠苏后少年。莫道清霜随腊尽,只愁飞入鬓毛边。
猜你喜欢
端平甲午臣八岁,甲午今年又一周。六十八年多少事,几人已死一人留。
非贤幸脱龙蛇岁,上圣应怜虮虱臣。忆与政和同度岭,朝来已点四年春。
偃蹇宁知病,今如药裹何。清斋山雨至,高枕夏云多。
词赋芳颜妒,风尘壮志过。相怜谁最久,把臂此蹉跎。
灵溪宴清宇,傍倚枯松根。花药绕方丈,瀑泉飞至门。
四气闭炎热,两崖改明昏。夜深月暂皎,亭午朝始暾。
信是天人居,幽幽寂无喧。万壑应鸣磬,诸峰接一魂。
遂登仙子谷,因醉田生樽。时节开玉书,窅映飞天言。
心化便无影,目精焉累烦。忽而与霄汉,寥落空南轩。
乙丑越洞庭,丙寅渡青草。
似为神所怜,雪上日杲杲。
我虽贫至骨,犹胜杜陵老。
忆昔上岳阳,一饭从人讨。
行矣勿迟留,蕉林追獦獠。
岁晚霜林落叶稠,携家来作鹿门游。
偈言恍似前生说,诗稾犹烦侍者收。
身上征衫抛未得,山中灵药采无由。
十年不独行人老,入定高僧白尽头。
溪水晚澄鲜,虚无含万象。窥临时见底,胜异如在掌。
鱼□□起伏,灵□犹影响。心误出人寰,神清资偃仰。
掉舟□□□,聊复惬新赏。香风袭蕙兰,秋日浮清朗。
如何得真趣,更此缨时网。坐啸人事闲,悠然思独往。