一尊同向蓼花滩,露下丹枫落叶残。身泛孤舟愁弟远,泪挥双袖别君难。
凄凉戍角秋霜晓,明灭渔灯夜雨寒。此去入林寻旧隐,高斋新长几琅玕。
猜你喜欢
登昆仑漱玉池。光灭星离。
顾我来游旧草堂,一杯清茗道家常。肝肠甚侠囊偏涩,唇舌无疲剑不芒。
相必丰颐始有禄,文多激语断非祥。评诗莫误诗滋味,满口才教嚼笋香。
杖擿春烟暖向阳,烦君为我致盈筐。深挑乍见牛唇液,
细掐徐闻鼠耳香。紫甲采从泉脉畔,翠牙搜自石根傍。
雕胡饭熟bu餬软,不是高人不合尝。
乱碧峰头水拍堤,白沙寒竹净柴扉。晨光破雾千山出,绝壁盘云一雁飞。
窗外烟霞舒锦绮,坐中谈笑落珠玑。江边野老逢人说,待看追锋入翠微。
北风鸣晚角,雨雪塞云低。烽举战军动,天寒征马嘶。
出营红旆展,过碛暗沙迷。诸将年皆老,何时罢鼓鼙。
村夫累月不入城,旧馆红遍芙蕖茎。主人钩帘忽见省,故假花事要诗盟。
褰裳欲从畏火伞,药铛经案前后横。磔禳傩索震衢郭,叩门亲故频相惊。
羡君书丛拥香卧,百沴谁敢当墨兵?等閒游赏亦有分,咫步邈若瞻蓬瀛。
尔时升堂愧左海,风露自喜愚池清。手莳三岁再被潦,鱼鳌狼藉初华赪。
阜比避贤夙勇撤,惧以蹇薄殃黉英。宁知咎徵卒不贳,李既玉折刘珠倾。
他时委弃等一败,蓦地摧枉能无情?花前咄咄凭子问,天运如此吾安程?
碧栖书来幸安健,多恐笛谱成秋声。
万里黄金台上客,白云回首故山深。庭闱岁月催华发,包笠秋风折寸心。
百福起居申定省,三年音信问浮沉。不从客路看明月,身在青青桑梓阴。