司马南游正少年,可堪人去雁来前。孤舟白拥芦藏月,两岸青残柳散烟。
帆外客星滩七里,湖中佛日竺三天。射潮不用钱王弩,但有观涛赋几篇。
猜你喜欢
落花飞絮送残春,浊酒清歌别远人。宪府簿书淹岁月,宦途鞍马傍风尘。
湖边有宅栖徐孺,城里无山隐子真。羡尔奋飞千里远,嗟余落魄二毛新。
浩歌美清夜,翩翩挟天风。采芹碧涧底,看奕青云中。
洞口有霜瀑,飞流落晴空。
星落江东化梵宫,楼台金碧骇鱼龙。此轩端有南康趣,只欠匡庐五老峰。
似隐还非隐,未能忘世情。山河亡国恨,风雨客楼声。
穷有天堪问,贫无地可耕。桃源窅何处,目断故秦城。
知道芳菲只恁休,也应秉烛及春游。
来牛去马乾坤老,旧燕新鸿岁月流。
千里空劳芳草梦,一樽聊慰落花愁。
桃源只在扁舟外,说著仙郎却缪悠。
渔子荡两桨,来从湘水滨。手抱青兰枝,言报山中春。
问我日日醉,恐贻楚叟嗔。独醒不在酒,举手谢野人。
黄茅垅上雨和泥,苦竹冈头日色低。
自是行人行不得,莫教空恨鹧鸪啼。