古寺钟残暮霭收,人烟起处见瓜洲。长江渺渺愁无尽,况上秦淮万里舟。
猜你喜欢
高论忽同舟,看君不可留。莫辞今夜饮,曾是昔年游。
细雨蒹葭暮,疏星河汉秋。情深聊记别,酩酊渡中流。
江月来何迟,轻风吹鬓丝。不是送君别,安知此地奇。
客中灯是伴,兴至酒相宜。明日东林下,玄言应对谁。
生平少年日,分手易前期。及尔同衰暮,非复别离时。
勿言一樽酒,明日难重持。梦中不识路,何以慰相思。
银叶香销暑簟清。枕鸳醉倚玉钗横。起来红日半窗明。
多病情怀无可奈,惜花天气恼余酲。瑶琴谁弄晓莺声。
朔风吹雨欲成花,病起青衫便离家。此去不愁腰带减,古来勾漏有丹砂。
万顷清光溢建牙,孤城隐隐送悲笳。真人自稳凌风叶,使者频窥贯月槎。
急下酒筹缘舞柘,繁敲羯鼓为催花。不须指点蓬莱境,回首人间便可夸。
失乡迁客在天涯,门掩苔垣向水斜。只就鳞鸿求远信,
敢言车马访贫家。烟生柳岸将垂缕,雪压梅园半是花。
惆怅明朝尊酒散,梦魂相送到京华。