群峰雪后玉嶙峋,无数梅花满路春。竹杖芒鞋过桥去,山中高卧更何人。
猜你喜欢
恨无顾恺刺心针,担负风流仗酒醺。谁料邻家机上女,怀春不似卓文君。
浓碧荫清漪,可能不流睐。钓自不得鱼,得亦不肯卖。
楚水枫林霜露新,白头一叟正吟呻。
牛衣未起王章疾,马磨何伤许靖贫。
治道本来存简册,神州谁与静烟尘?新亭对泣犹稀见,况觅夷吾一辈人!
蚁穴觇泉脉,老马知迷途。陋兹凡物质,灵异著其殊。
世人诩自用,胶固如守株。千虑而一得,乃或在愚夫。
其道惟先民,下询荛与刍。圣人取众智,善谋审几初。
睹君济时略,使我气填膺。长策竟不用,高才徒见称。
一朝知己达,累日诏书征。羽翮忽然就,风飙谁敢凌。
举鞭趋岭峤,屈指冒炎蒸。北雁送驰驿,南人思饮冰。
彼邦本倔强,习俗多骄矜。翠羽干平法,黄金挠直绳。
若将除害马,慎勿信苍蝇。魑魅宁无患,忠贞适有凭。
猿啼山不断,鸢跕路难登。海岸出交趾,江城连始兴。
绣衣当节制,幕府盛威棱。勿惮九嶷险,须令百越澄。
立谈多感激,行李即严凝。离别胡为者,云霄迟尔升。
无复戴花能起舞,有时逢曲尚流涎。
年龄绛县老人长,交友青州从事贤。
司业送钱真爱我,侍郎取榼亦欣然。
吾诗浅易聊陶写,不似渊明述酒篇。
品题曾入百花名,长恨濛濛画不成。灞岸雨馀粘穗湿,章台风暖扑人轻。
缓随流水知无力,閒度高楼似有情。想得山斋清影里,乱和蛛网惹柴荆。