倚棹南徐下,燕山北望遥。客程犹未半,残岁只今宵。
乡泪当孤烛,愁心逐夜潮。高堂有白发,何意向云霄。
猜你喜欢
雨后斜阳。细细风来细细香。风定波平花映水,休藏。照出轻盈半面妆。路隔秋江。莲子深深隐翠房。意在莲心无问处,难忘。泪裛红腮不记行。
游子行愈远,沙头逢暮秋。
孙刘鼎足地,荆益犬牙州。
鼓角风云惨,江湖日夜浮。
此生应衮衮,高枕看东流。
重凿琼波弄酒船,翠珉英藻更相鲜。
从兹春意无销歇,长似山阴癸丑年。
玄冥用事久,百卉不复余。
今晨转阳律,始见天地初。
黄花独何事,佳色炯自如。
渊明骨已朽,余子不称渠。
风霜不汝容,岁若驰故车。
独立良自苦,归根勿徐徐。
宝此后凋质,会见秋香舒。
吾亦焚笔砚,南山荷春鉏。
怜君负才艺,命与壮心违。回首已华发,半生犹布衣。
山空芳草歇,海阔蛰龙稀。岁晚东阳道,含凄赋式微。
行法急。斩妖断祟书符客。书符客。振威叱喝,有伤和隔。
遇予好把修行测。修行自是无仙溺。无仙溺。盖因修炼,念忘心息。
屿南山人心不羁,含毫醉扫苍筤枝。斩钉截铁何怪怪,兔起鹘落偏奇奇。
国初始重方壶笔,若比湖州更飘逸。丹丘金错未足誇,吴兴籀法应难匹。
临榻由来失本真,当场落墨要惊人。山人独向灵台悟,信手拈来如有神。