破帽鹑衣过此生,放歌村落负薪行。何人能识醉中趣,独我许留身后名。
老去未容狂态减,贫来弥觉俗缘轻。茅茨委巷逢迎少,经岁不闻车马声。
猜你喜欢
儿童闻说子山名,将谓先生是古人。海上偶经仙洞府,岩前犹见玉精神。
南华久彻逍遥梦,兜率重来自在身。携得新诗天上去,不教辜负到全闽。
三纪御图,道丰德盛。
化洽兆民,功光列圣。
畀托有归,脱屣万乘。
优游法宫,颐神养性。
岧岧具阙,丰丽靖渊。
游神象外,玩意物先。
为众父父,尊荣配天。
大福备禄,何千万年。
肩舆不速赴高轩,正喜新秋好晤言。白帝来时风满座,青尊开处雨翻盆。
即飞玉露消残暑,谁泻银河洗厚坤。却为吾侪留重客,未教舟楫返江门。
高侵寥廓势盘纡,倦足登时每一吁。
方寸人心犹有险,况教广地尽平涂。
少年才气冠当时,晚节孤风益自奇。
君胜宜为夫子后,林宗不愧蔡邕碑。
南荒尚记诛元恶,东越谁能事细儿,耆旧如今几人在,为君无憾为时悲。
小堰门头柳系船,吴山堂上月侵筵。
潮声夜半千岩响,诗句明朝万口传。
长源自越过杭,夜饮有美堂上联句。
长源诗云,天目远随双凤落,海门遥蹙两潮趋,一坐称善。
岂意日斜庚子后,忽惊岁在巳辰年。
佳城一闭无穷事,南望题诗泪洒笺。
苍龙观阙启槐宸,白玉阶除振鹭群。
仗外诸峰献松雪,霜前一鴈度宫云。
舍人就日宣麻制,丞相瞻天进表文。
夙退自欣还自笑,素餐便当策殊勋。
昨日花如绣,今朝花作尘。人身一如花,何为长苦辛。
古今富贵皆黄土,唯有青山解笑人。