洞藏青嶂里,路出白云层。苔色侵禅榻,松阴暗佛灯。
树撑危石坠,藤束古崖崩。不用寻僧语,同游自有僧。
猜你喜欢
幽绝灵源洞,清游得未曾。摩厓纷往记,说法自神僧。
阁接闻思近,斋犹听水称。何当山雨后,据石看奔腾。
上元云路玉尘飞,应是虬骖罢会归。望合郊原人世变,映浮城郭夜灯微。
连天忘却黄冈县,际水平将赤壁矶。滚滚长江耐澄挠,浪回鸥鸟一惊翚。
远节忘荣趣,全真悟道微。登朝四皓客,辞老二疏归。
圣主钦玄德,台臣饯羽衣。丹丘不可接,凫舄几时飞。
雁去悲银海,螭蟠泣鬼工。黄肠迷汉柏,野火上秦蓬。
浓翠凝螺黛,鲜朱溃守宫。漆添灯晕黑,文灭绣奁红。
一旦珠还浦,千年剑出酆。雾馀空黯淡,云在月朦胧。
伏兽衔丝结,蒙絺画羽虫。粉绵施婉转,台玉刻玲珑。
匪茹曾申诫,惟明可保躬。他时赐盘鉴,来照梦中熊。
朱朱与白白,著意待春开。
那知洞房里,已傍额黄来。
洞口岩高著数椽,湫灵听法护金仙。
腾身一跃进天池后,云雾于今尚滃然。
傅语春光恰好穠,太穠恐怕恼衰翁。
日华五色无寻处,只在蛛丝来去中。