归来风波平,去日风波作。世路非风波,来往风波恶。
猜你喜欢
太乙宫探梅
冰花艳,水月魂,斗诗坛醉翁笔阵。自南枝漏泄了湖上春,问东风几番花信?
江楼晚眺
枫枯叶,柳瘦丝,夕阳闲画阑十二。望晴空莹然如片纸,一行雁一行愁字。
秋晴
秋声定,微雨歇,透疏棂纸窗风裂。孤灯儿似知愁恨切,照离人半明半灭。
暮春
寻芳宴,拾翠游,杏花寒禁烟时候。叫春山杜鹃何太愁,直啼得绿肥红瘦。
龙香浅渍罗屏折。睡思低眉月。闲愁闲闷不关心。心似窗前梅影、一般清。
绣帏交掩流苏动。一觉华胥梦。枕山轻戛宝钗声。粉褪香腮零乱、鬓鸦青。
宿露初晞物向阳,袍鞋如水转回廊。
天开北极星辰正,风应南熏殿阁凉。
蓂莱已瞻圆魄就,槐花初覆广庭香。
朝廷礼数优元老,独后千官拜未央。
中丞直道去长安,始信人间行路难。满目风尘多按剑,知心天地几弹冠。
论功自昔归何晏,平夏于今数范韩。即向东山寻谢傅,莫因一梦笑邯郸。
寂寞高秋晚,微霜下古城。西风吹鬓老,落叶入诗清。
天地孤鸿影,关山画角声。只思归去好,闲卧听春莺。
麾盖从仙府,笙歌入旧山。水流丹灶缺,云起草堂关。
白鹿行为卫,青鸾舞自闲。种松鳞未立,移石藓仍斑。
望路烟霞外,回舆岩岫间。岂唯辽海鹤,空叹令威还。
清江渺渺绿浮天,博物无人继昔贤。
应有斗间灵气在,谁能更与斸龙泉。