交游君最长,矍铄有谁群。对酒杯邀月,看山屐蹑云。
贫犹开白社,老不厌红裙。何意经年别,归来便哭君。
正拟还家日,对君怀抱开。如何千万语,总作一声哀。
泪不到泉壤,书难通夜台。或君灵爽在,知我已归来。
忽尔传君死,犹疑讣未真。哀来魂欲断,痛定泪沾巾。
泉路何其近,皇天太不仁。高阳脩旧社,应少白头人。
二稚慧堪怜,犹赊志学年。能抛竹騕袅,来看玉蜿蜒。
百念宽身后,馀生慰眼前。善和书幸在,它日要人传。
翠袖无香镜有尘,一枝花瘦不藏春。
十年不识君王面,始信婵娟解误人。
壮士如驹出渥洼,死眠牖下等虫沙。
老儒细为儿郎说,名将皆因战起家。