相逢俱失意,相送柰愁何。老去雄心减,春来归梦多。
旧山怀北固,新泪滴西河。世路已如此,空为劳者歌。
倦索长安米,言寻旧鹤群。传家中宪业,负笈太玄文。
客路樱桃雨,归帆杜若云。卜居何日事,携尔大江濆。
衰病作书祟,常恨无新功。
兔瓯供茗粥,睡思一洗空。
郊居近城闉,漏鼓传冬冬。
缃帙开烂漫,牙签纷叠重。
朱黄参笔墨,照映灯花红。
鲁壁汲冢秘,天遣慰困穷。
衮衣窥藻火,宗庙听笙镛。
端居得至乐,生世岂不逢。
藜羹冷未啜,短褐忘严冬。
拜手谢造物,不须黑头公。
亭树缥缈无点尘,竹树苍翠溪粼粼。
宝钗导前瑶簪后,三君高屐华阳巾。
颀然锦衣者谁氏,道韫诸姑姊长妹。
当时偶动寂寂叹,藁砧不答高掩鼻。
棋边指麾百万秦,温浩二子非其伦。
中原热血方相泼,江表有此暇整人。
暮年功高忧谗惎,回首故山归不遂。
岂知王郎袖有檛,空听桓伊筝垂泪。
野次招携得,閒门少送迎。枯杨村径出,残芰水云平。
藜杖称居士,莲峰接化城。雕菰留客饭,青李逊书名。
灯火曾天竺,琴尊忽帝京。干戈经惨怆,岁月苦峥嵘。
澼絖千金直,龙渊片羽轻。虽然朱履贵,能免布衣情。
秋序黄花发,他乡白发生。纵横怜计拙,沦落赖诗成。
湖海扁舟足,乾坤一马并。兹辰无浊酒,慷慨意谁明。
大隐真廛市,名园陋给孤。留侯先谢病,范老竟归湖。
种竹非医俗,移山不是愚。对时存燮理,经济自成谟。