闽海与吴门,相隔几千里。君虽吴门居,又隔洞庭水。
不知贱子名,何由入君耳。云中有片鸿,江头足双鲤。
投来皆璚瑶,报之愧兰芷。临风怀美人,感叹胡能已。
猜你喜欢
置酒军中乐,闻笳塞上情。
白发卧沧洲,翻然忆旧游。醉寻陶令酒,吟倚谢公楼。
砧杵千门夕,梨棠一县秋。去逢高慢士,应是久淹留。
如何避世者,对此蓟门烟。贾谊浮湘日,长卿授简年。
畏途殊惨淡,末路遂迍邅。双鬓莽垂白,孤悰惟问玄。
逍遥疑悟道,清净类逃禅。迹岂渔樵隐,名将鹿豕全。
紫霞随意好,明月向人员。不得从君去,羁愁倍可怜。
驾扈游诸国,经秋又涉春。关山知有许,瀚海阔无津。
古塞风光别,长亭月色新。论诗劳奖借,一语重千钧。
恰娟娟绿叶,袅袅紫茎,碧栏罗幌深护。瘦倚金风,凉含玉露,写出婵娟眉妩。
楚畹烟迷,沅湘云远,芳怀谁诉。听隔帘、曲奏清琴,极目愁生江浦。
比似秋人迟暮。抱幽香自爱,淡然无语。恁吟遍离骚,添得几多情绪。
采馨纫佩,依稀记取。曾否素心相许。厮觑著、竟体芬芳,梦影欲寻何处。
草草复匆匆,相见也还相忆。记取梦魂诗思,似水光山色。
清音堂下一扁舟,谁主又谁客。休厌一杯相劝,看梅梢将白。
芙蓉香泛白蘋洲,杨柳吹花玉雪浮。且喜两边无一事,五更鼓角月当楼。