自逐征西府,空惊两鬓斑。尘沙过陇水,风雪度萧关。
刁斗边城暗,烽烟戍垒閒。故园初下马,一剑在腰间。
猜你喜欢
苍生不为饥寒贱,人赋天均。不应无闻。耻与偕亡誓为群。
秋心一片随风折,天地存真。寂暗求邻。吾爱犹能遍夜寒。
刺桐花老紫萸香,又听宾鸿唳早霜。沙草寒依秋火白,瘴云低压夕阳黄。
城头钟鼓初逢夜,村落人家未涤场。好煞蛮歌清月下,不须镫火照河梁。
六月半,避贼到南冈。绝涧猿身危挂树,残山雁字懒随阳。
日长心更长。
昏昏睡,无事起仍忙。人爱劣书题纸背,僮收断句入诗囊。
小令更荒唐。
春来剥啄少登门,涩雨悭风笑我村。桥上垂纶装好梦,花边倚杖记前言。
长杨美竹虽当户,语燕流莺不到园。此会明年千里隔,诗筒犹有置邮存。
肯将黎杖负康强,采药寻诗每日忙。庞老尽容吾拜晚,泷冈真托此碑长。
高名岂更垂今日,厚德何惭盖一乡。墓木我来今渐拱,可胜哀泪到淋浪。
客程犹万里,旅服已三春。倦马风尘色,离觞江汉人。
病兼吟落叶,愁复泛长津。白璧谁持赠,还家慰所亲。
明窗莹几净无尘,月映幽窗夜色新。
惟有梅花无限意,射人又放一枝春。