一径入莓苔,前峰夕照催。饥乌绕树去,乳犊出林来。
山色自然秀,野花无意开。村村足幽趣,差得少迟回。
猜你喜欢
江阁萧萧吹朔风,平皋翻雪飞冥鸿。玄谈深夜忍谋别,明日芳樽谁与同。
断岸暝烟青雀舫,疏蓬鱼股赤罴弓。空帷细忆襟期话,凄切银床一叶桐。
客衣谁不怯寒霜,千里归心系野航。黄菊又逢佳节赏,紫萸偏厌异乡囊。
秋阴近匝秦瓯越,海色遥通汉夜郎。极目峭帆东翥尽,醉来烟树只苍苍。
露蟾玉色,凝酒边泪点,东风闻笛。梦老石湖,出手高枝未忺摘。
临镜伤春几许,愁思托、江关閒笔。唤睡觉、一片仙云,幽语鹤争席。
香国。旧约寂。断瘴海万重,半萼尘积。凤笺误泣,不许相逢许相忆。
金屋商量未准,移怨咽、罗亭荒碧。待寄讯、稀翠羽,冷崦耐得。
古刹名岩石洞天,梦魂飞过几云巅。鸡声唱断游山路,正欲沿溪唤渡船。
寒风夕吹易水波,渐离击筑荆卿歌。白衣洒泪当祖路,日落登车去不顾。
秦王殿上开地图,舞阳色沮那敢呼。手持匕首摘铜柱,事已不成空骂倨。
噫嗟嗟燕丹,寡谋当灭身。光也自刎何足云,惜哉枉杀樊将军。
空山无人境,汛扫寺两廊。
每荷佛下榻,更蒙天与凉。
沉瓜冷出井,浇汗暖注汤。
落日下山去,好风如许长。
天机常自契,妙趣向谁说。岁晚无人来,独钓寒江月。