岁阑落木满江愁,漠漠风翻两鬓秋。谁记万家歌舞夜,单车细雨入吴州。
猜你喜欢
丹阳太守意如何,先谒茅卿始下车。
展节事君三黜後,收心奉道五旬余。
回寻灵药逢芝圃,欲叩真关借玉书。
不用从人问通塞,天教吏隐接仙居。
新晴山色净襟裾,世上尘埃一点无。
飞瀑惊奔争澒洞,层崖屹立镇崯岖。
乱流平处沙可数,顽石丛中草不枯。
醉后偶来观物变,要知到处是工夫。
秋苇飐明瑟,动与晨光摇。乍见林表山,未及前帆高。
荒滩望无垠,静待风来潮。日气射云隙,闪忽烟将消。
倚篷拓吾目,江近天愈遥。凉鸥没浩荡,无梦牵尘嚣。
橹声倏已歇,漭瀁看惊涛。
羁心劈破芥浮居,色色消沈远近如。险目不平夹韵度,凉魂小住姑安舒。
孙刘战争问沤沫,怀葛徂伏留萧疏。情知涕泗无栖泊,放浪磊砢任太虚。
煜煜景星,爰灿其蕊。休光彪蔚,以开瑞始。昔在强嬴,鼎窜于泗。
炎德茂明,汾睢是吐。人文属空,金精流融。百象窾呈,渺悠天工。
刷以纯茅锦承之。错奏匏管文以丝。酸鹄臇凫二牢披。
糗饵甘芬行稻粢。九酝泠泠写琼卮。神露湛湛布柯枝。
河伯拜享前致辞。唯帝蕃锡鄙敢私。九有穰穰被恩釐。
家有盖藏阓书诗。乐哉君王万岁期。
榆关萧瑟二庭空,堠火平安九塞通。往日连师惊朔漠,只今市马互西东。
黄河天上三城戍,画角霜前万里风。知有冯唐论将略,不令魏尚久云中。
十年用兵九不熟,人家有田不种谷。尽枯膏血作军储,却买官糟贮饥腹。
富者鬻田贫鬻妻,夜困桁杨晓敲朴。长腰一粒不下咽,输入官仓常满屋。
昔年贯朽内府钱,诸公何苦开汉边。自从胡马饮江水,便恐黔首流饥涎。
黄尘白骨尚满眼,锦裘绣帽谁当前。烹羊炰羔固不恶,饥民食糟真可怜。
元侯幕下短主簿,肯与斯民作调护。不愁吏考拙催科,宁脱青衫赋归去。
詹侯老文称大手,乐府诗高古无有。安得狂歌彻圣明,便叱风雷清九有。
却驱群贼作良农,还我昭陵旧丁口。