自从白马驮经始,宝地绀园知有几。
今见逍遥岩洞深,啼猿坞接栖禅寺。
嵯峨楼阁东西桥,掬水闻香景趣饶。
讲经云外天花落,卓锡林边暑气消。
尘埃不到松关口,僧老渐随松影瘦。
谁知好事眼能青,借与诗人信宿逗。
山高地僻月空圆,晨钟暮鼓惊龙眠。
看来懒把无生学,长笑一声归钓船。
猜你喜欢
绝顶深泥冒雨扳,天于佳景亦多悭。自怜久客频移棹,颇羡高僧独闭关。
江草远连云梦泽,楚云长断九疑山。年来出处浑无定,惭愧沙鸥尽日閒。
古人各有为,何况今之人。黄金葬神仙,白纸裹儒绅。
最苦狮子皮,束缚老狐身。为龟苦不灵,为麟苦不仁。
安得无为者,相与率天真。
求鱼未得食,沙岸往来行。岛月独栖影,暮天寒过声。
堕巢因木折,失侣遇弦惊。频向烟霄望,吾知尔去程。
五月复五月,六月行复来。一雨涤炎熇,再雨清尘埃。
兹晨忽如注,堕溜鸣空阶。回风坐飘䬃,巾袂相徘徊。
冰弦湿不弹,丛帙委不开。孤吟答幽响,爽思凌飞台。
昔人有深虑,道暍思黄梅。淹留幸未晚,物意回枯荄。
君看古墙背,已见青莓苔。
黄叶人家,芦花天气,到门秋水成湖。携尊船过,帆小入菰蒲。
谁识天涯倦客,野桥外、寒雀惊呼。还惆怅、霜前瘦影,人似柳萧疏。
愁馀。空自把、乡心寄雁,泛宅依凫。任相逢一笑,不是吾庐。
漫托鱼波万顷,便秋风、难问莼鲈。空江上,沈沈戍鼓,落日大旗孤。
园蔬本自不全贫,今日真成笋作斤。已恨此生相见少,更须侬作解嘲文。
金屈卮边醉袖垂,秋云如幄贮仙姿。寒生小靥回鸾动,香入流苏睡鸭移。
结绶巧承西颢曲,落钿羞带月支眉。青霜为我催憔悴,银屋何人怨别离?