忍饥抱冻老穷崖,一点檀心未肯灰。
夷甫彦回空似玉,却曾遗臭汗青来。
猜你喜欢
琼树流清气,花飘晴雪香。暗凝翠云袖,微袭紫罗囊。
旖旎来东阁,芬菲满洞房。酒酣三嗅醒,吟断月昏黄。
包含教化剩搜罗,句出东瓯奈峭何。世路不妨平处少,才人唯是屈声多。云来岛上便幽石,月到湖心忌白波。后辈难为措机杼,先生织字得龙梭。只拟应星眠越绝,唯将丽什当高勋。磨砻清浊人难会,织络虚无帝亦闻。鸟道未知山足雨,渔家已没镜中云。他时莫为三征起,门外沙鸥解笑君。
吾山何足誇,君语烦专送。姿为丘壑媚,意重璆琳贡。
芥胸划玲珑,眯眼豁尘瞀。白云足怡悦,明月得簸弄。
居然卫霍近,顿压邹鲁鬨。故人真阳守,遗补臞庵空。
数株立拿螭,一笑慰歌凤。缅思昔牛李,竞势急鞿鞚。
能令山崒硉,所欠腹空洞。那知负之走,更使逐者众。
谁言山上山,竟作梦中梦。老衰本无欲,标榜聊取衷。
独怜伏虎雄,必得饮羽中。荆室虽苟完,汉仪亦多偬。
君能载酒来,我愿共饭瓮。
亡却花奴似子同,三年伴我寂寥中。
有棺葬在青山脚,犹欠镌碑树汝功。
鸡鸣关月照蘧庐,马色寒生雪霁馀。客梦不成灯已烬,归程况是岁将除。
荒原罢牧经寒烧,远水分流入晚畲。每向道傍添白发,悔抛田里载私车。
草湿烟村暴雨晴,踏沙闲信马蹄行。
客心到处不称意,春色向人如有情。
野外一双新燕去,丛间三数小花明。
松溪渔老应相笑,十载尘埃竞姓名。
两崖高立色冥冥,仰视空光一罅青。石兀马蹄危不度,水漂龙气暗闻腥。
山川壮自开天险,风雨阴疑来鬼灵。我欲重寻旧题处,湿云寒藓满岩扃。