瘦削丰姿淡伫妆,三三两两立冰霜。
春风只爱私红紫,可是梅花欠主张。
猜你喜欢
依稀残雪浸寒波,桃李漫山奈俗何?潇洒最宜三二点,好花清影不须多。
瘦后因他瘦,愁后为他愁。早知伊家不应口,谁肯先成就。营勾了人也罢手,吃得我些酩子里骂低低的咒。
频去教人讲,不去自家忙。若得相思海上方,不到得害这些闲魔障。你笑我眠思梦想,则不打到你头直上。
有意同成就,无意大家休。几度相思几度愁,风月虚遥授。你若肯时肯不肯时罢手,休把人空拖逗。
西风来几日,荷柳早衰容。
百感闻秋笛,孤吟答晚锺。
事能如意少,酒不教愁浓。
忆著莼鲈美,家山隔几重。
骨相寒如许,那封万户侯。红颜非藉酒,白雪未蒙头。
事少浑无梦,身閒岂有愁。老天能覆我,饱暖四宜休。
花间一辆雕轮,绣帏袅尽东风细。龙幡压角,翠钿㔩叶,流苏百琲。
暗想其中,宫黄蕃锦,不过端丽。纵玉环丰艳,金堂娇贵,瑶池侣,休凝睇。
忽见花枝徙倚。是谁家、穿帘燕子。忍当春冷,抛他幔后,坐他车尾。
彩笔飘蓬,青衣沦贱,古来如此。料归时、浅导银灯,转那个,屏风底。
灵台右鹑首,南北两山间。我来春未几,红叶绕斑斑。
与君早相求,携手问两山。折花饮清泉,共此一日閒。
君才真健敏,诗句如芝兰。娟好秀且静,馥郁若可餐。
三月淮南柳色深,相看去住两关心。莺因求友声逾切,雁为离群思不禁。
芳草将春青楚甸,暮云含雨碧吴岑。遂初尔有平生赋,何事驱驰雪满簪。