虚窗净几坐劬书,姑射仙人伴我癯。
谁笑月明家四壁,案头犹自有珊瑚。
猜你喜欢
何处丹青妙入神,笔端拗出桃源春。黄云碧嶂閒春色,应有知机人避秦。
菏泽元通济,陶邱已近齐。身纡会稽绶,诏坼武都泥。
求瘼初无术,端居愧择栖。万家严壁垒,五雉耸楼梯。
版筑人同欲,经营事不迷。峻防谁敢慢,隆栋可言低。
兵卫森旂戟,军声叠鼓鼙。论诗讥自郐,肄士取诸暌。
物境晨昏异,宾朋步武跻。远烟春漠漠,残雪昼凄凄。
华发欢同籍,他年恨解携。琼瑰何足报,埽壁为君题。
兔园春欲尽,别有一丛芳。直似穷阴雪,全轻向晓霜。凝晖侵桂魄,晶彩夺萤光。素萼迎风舞,银房泫露香。水晶帘不隔,云母扇韬铓。纨袖呈瑶瑟,冰容启玉堂。今来碧油下,知自白云乡。留此非吾土,须移凤沼傍。
轻盈吴语,记相逢,恰是寒悔时节。一剪秋波浑昨梦,炉畔灯光如雪。
病榻深杯,车窗密吻,往事温馨绝。荷香依旧,后湖曾几圆月。
已自孤负花期,愿花开处,珍重休轻折。检点心头多少恨,不共斜阳明灭。
海誓云情,锁磨难尽,此意诗能说。团圞双影,画楼沉醉何夕。
竹外两县境,水北一草舍。
蔀屋日见斗,韫匵玉待价。
祸福自倚伏,得失忽昼夜。
子盍去墨守,我亦入远社。
黛拂娥眉两月弯,虚亭着与小三间。
吾翁先见如樗里,此老遗思比岘山。
千仞远峰和我瘦,一庭芳香伴春閒。
登临涕落当年事,不见仙人玉雪颜。
雁行昔日聚湟中,曾论屯田仿汉功。事去繁华原似梦,重来童稚半成翁。
沙寒戍迥千山月,夜静楼高一笛风。几度荒园亭上望,廿年前醉牡丹红。