老郑东都一钜儒,未知柟树与梅殊。
平生博识犹如此,何况儿曹不读书。
猜你喜欢
严亲不待高官秩,一刻欢娱胜千日,
赵郎宦薄母八旬,自采芳甘充俎实。
堂前酣酣双桔红,童儿见客笑满容。
有田得耕我亦去,绣衣御史语生风。
泉脉枕云宝,洞涯日无辉。悬崖擘垂练,企石心奋飞。
封池惊雷吼,巨斧安可挥。奎曜应灵宅,众口互乖违。
松磴饯落月,醉卧铿琴徽。送声出山去,飞念迥无依。
露冷天高榆影秋,纤纤新月上帘钩。无端云汉看牛斗,添作深闺一夜愁。
秋染棠梨叶半红,荆州东望草平空。
谁知孤宦天涯意,微雨萧萧古驿中。
春色闰冬后,元宵惊蛰边。软尘欺月散,繁火夺星悬。
车马中原地,笙歌全盛年。无劳验花烬,难测是皇天。
林下谁为伴,冰霜只自知。生成贞洁性,红紫不同时。
双鹊营巢浪苦辛,栋条御折不辞频。
旧条老硬新条勒,却向篱根拾落薪。