逸翮翔寥廓,潜鳞藏深渊。水暖高风利,飞跃各迁延。
钓弋乱海宇,栖遁甘静便。赵氏南徒后,邪佞势递专。
降幡一旦出,野多守义贤。长溪谢咨议,晞发投林泉。
语水卫居士,行洁比白莲。岂无开济念,分定不容权。
冰雪严寒后,景象非犹前。凡卉趋新艳,松筠独超然。
移垤知君尊,分衙识王先。况负气丈夫,屋社忘其天。
不见陶栗里,只纪甲子年。寄情酒盏底,酣畅壮心镌。
旷世而相感,事异节同全。息影疑肥遁,孤怀谁与宣。
陆沈古不乏,箕山颍水边。大器击以授,弃之如腥膻。
遭际昌明会,经纶不与焉。富渚垂钓叟,千载可比肩。
欲概忠贞士,风格尚相悬。太息终南高,何为捷径缘。
云云争藉口,且觅买山钱。
猜你喜欢
不是劝农还,安知稼穑难?括田唐使者,搜粟汉都官。
天下非秦越,朝端必范韩。诸君颂阶泰,莫废注危竿。
卓尔郭有道,士林争模仿。俊顾及厨中,一例坐钩党。
此乃完其名,彼乃罹于网。夫惟谦以受,智识自日长。
杜曲诗翁霜鬓须,谁怜三十载骑驴。五陵车马输年少,枉读平生万卷书。
南风吹动原头草,秧老麦收蚕向了。
田家政用此时忙,不问儿童与翁媪。
五溪之俗殊江南,刀耕火种不知蚕。
劝农未有陶苏句,俗陋不改奚多谈。
维舟登野岸,因访故人居。乱后知何处,荆榛匝弊庐。
欲问当年事,耕人都不知。空馀堤上柳,依旧自垂丝。
三月江南访积翁,故人同约向山中。百年刺促何为者,一日高閒不负公。
斋阁对床听夜雨,茶堂趺坐足春风。雪滩借地容吾隐,来往扁舟与子同。
断崖苍玉削,四绕绿屏帷。无港不相接,有山如此稀。
树秋连石瘦,云晚截湖归。一点西风急,籧篨相趁飞。