一望斜阳起暮烟,荒亭余址草连天。骊歌久已消官道,断碣空存纪晋年。
入眼江花伤过客,怀人春酒满离筵。依依尚有长堤柳,几处临风倍黯然。
猜你喜欢
九级耸莲宫,晴登袖拂虹。房廊窥井底,世界出笼中。照牖三山火,吹铃八极风。细闻槎客语,遥辨海鱼冲。禁静声连北,江寒影在东。谒师开秘锁,尘日闭虚空。
一气不自息,四时如转丸。月流天宇静,风掠叶声乾。
纨扇已谢事,莎虫将戒寒。登临偶有得,不复计悲欢。
一水穿全国,频年走百城。出山便已浊,到海不能清。
白发殊牢落,青峰如送迎。乘桴惬所愿,弹指问东京。
箫史韵凄凉。月冷筠廊。本来劲节傲冰霜。地下人间心一点。
幻影茫茫。
白发两高堂。暮景悲伤。亲调药饵检丹方。泪洒西风红叶里。
一带斜阳。
淮南古奇胜,瀰茫云水丽。邮城枕其中,喧喧拥阛阓。
壮览城之皋,飞台翼云际。滟滟白银盆,沈沈水晶界。
玩心神明表,引兴天地外。把酒一凭阑,天风落襟袂。
怀哉淮海翁,落日为三酹。
宫井固非一,独传甘与清。
酿成光禄酒,调作太宫羹。
上舍鋹缾贮,斋庐玉茗烹。
相如方病渴,空听辘轳声。
乔麦花开如白烟,并催农事了霜前。晚禾未割豆先熟,双髻女儿齐下田。