不觉舟如叶,随风入窅冥。潮来天宇白,日照海门青。
孤屿遥相认,危樯觉有灵。中流抚身世,万里一浮萍。
猜你喜欢
君家九龙山,我家香山头。香山三邑间,云拥昭明楼。
楼圮佛蒙尘,青山笑杀人。名花久寂寞,岩小空自春。
昔贤久不作,往事安足陈。忽看徐孺子,握手山南里。
乍见如故人,重逢感知己。乍别难为情,重别心更倾。
怅望梁溪水,一叶西南征。挥手问前期,清风江上城。
别来吾叟老,蓟北尚征尘。词赋偏忧国,声名实在人。
风驱平野雾,地转浊河春。侠气空成叹,荆卿旧入秦。
旧舞青溪记,新歌子夜连。钗花翻宝扇,钏玉砑珠弦。
酡颜低障后,密态出镫前。谁谓无青鬓,欢娱四十年。
经年不出户,一榻日高眠。有相非关我,无心莫问禅。
山花开复落,窗月缺还圆。新构茅斋起,云来占半边。
至境心为造化功,一枝青竹四弦风。
寥寥双耳更深后,如在缑山明月中。
修门一出十经春,相业时来自奋身。
袖手深谋终活国,挥毫佳句且惊人。
话言每许闻前辈,宾客何堪接后尘。
待扫欃枪洗兵马,两翁玄语记天津。
夏首魃为虐,种插喧戽车。骎骎六七月,原野皆菁华。
再拜田祖赐,熨帖海若家。大有课水耨,小康占山畬。
因依瞻江云,西北起炮车。归来省户牖,绸缪亟撑叉。
须臾视沟堑,揞塞深搔杷。大块果噫欠,天阔谁能遮。
水立十丈浑,吹沙复流沙。江海尚若此,柰此个稌花。
再驾才浃旬,怒很尤雄夸。檐声挟霶