一江晴暖涨红潮,遥望芦滩雪已消。正是鳜鱼初上候,钓船齐泊梦花桥。
猜你喜欢
松陵清净雪消初,见底新安恐未如。
稳凭船舷无一事,分明数得鲙残鱼。
十月江清不成冻,寒潮入峡微风送。峡里停舟待故人,故人书至翻言梦。
梦中授笔何老翁,峨冠广袖言雍容。为言房隘笔毫损,宽之所以全其锋。
故人受笔欣然久,五色光芒犹在手。既醒而寐复见之,六十衰年义何取。
我持书札三四看,为君喜气横眉端。不闻帝命司徒契,五教之敷惟在宽。
天人至理数必五,天曰五行人五事。包罗万有入纤毫,驱使六经为臂指。
江淹鲍照不知此,中书君老而秃矣。为君大封管城子,夷吾器小安足齿。
研用补天五色石,书用尚方五色纸。舂陵霸上云气多,会写龙文入青史。
汉皇勤远略,晚节相千秋。不足中原地,犹思一战收。
圣朝方北顾,斜日倚东楼。庙算知无敌,寒儒浪自愁。
策杖独行游,青山一何深。道逢采药人,问我松脂林。
九门思谏议,万里采风谣。关外逢秋月,天涯过晚潮。
雁来云杳杳,木落浦萧萧。空怨他乡别,回舟暮寂寥。
折得月中枝,坐惜青春老。及至归来能几时,又踏关山道。
满眼秋光好。相见应须早。若趁重阳不到家,只怕黄花笑。
旧愁聊自息,新恨便相催。
欲寄丝千织,无由只雁来。