桃花历落李花开,绿柳含烟傍水隈。鸿雁平沙看不尽,春光暧暧入蓬莱。
猜你喜欢
胜地独湖山,满堂贮风月。歌舞太平气象,雪回云遏。红鞋朱帽,隔岸唤船,芙蓉万叠。人稀到,这清绝。因思旧事,庄敞平泉宅。莫与他人树石,对儿孙说。难全晚节,不如一丘壑。住茅屋三间,任穷达。
本无家计累,容易作闲身。买药寄山客,写诗呈故人。
微霜竹篱净,晓日石床新。园里菊花发,又堪招近邻。
学书池上一双鹅,宛颈相追笔意多。
皆为涪翁赴汤鼎,主人言汝不能歌。
连日非无数点飞,滨溪底见响舂机。甘霖君已吟成卷,炎赫吾方汗湿衣。
雷邑未能均泽施,龙君可要逐方祈。笺天更仗伊谁力,外史臣惭似蚁微。
岘石巉嵾孤根深,下盘厚土云气阴。中有千万窍突如,风来遇之如笙琴。
昨当醉狂推撼此,天地忽然为之动,山鸣鬼哭百兽吟。
我时便欲驱使六丁移之去,家遥屋卑无顿处。于乎一石且无顿处,徘徊归来日沉树。
爱君玉立亭子好,三世传来今百年。挺挺尚存先气槩,依依不改旧云烟。
并当恭敬三槐树,独任文章老铁仙。今日我来重醉酒,不胜瞻仰叹前贤。
钱塘回首春狼藉。湖山依旧横金碧。何处是儿家。粉墙杨柳斜。
佳期难暗卜。檀版传心曲。随意带宜男。就中应未堪。