里俗相传有九龙,昔年栖隐此岩中。
烟霄一去□□隔,石户双开旧径通。
月影日光东北近,泉声山色古今同。
何当便脱卑凡累,来伴僧闲论苦空。
猜你喜欢
绣岭如屏倚梵宫,九龙畴昔隐岩空。湖壖胜概嬉游遍,名宦劳生西复东。
花茵宝褥。更龙涎馥馥。春宵会合凤鸾俦,怀抱着、娇香柔玉。
再四央求松耙复。怪檀郎恁促。
含羞几度嫌明烛。把红鸳轻蹴。郎言留着看娇容,云髻亸、芙蓉肌肉。
勉强因循还闭目。怪檀郎恁毒。
湖上水云绿,荷花十里香。咿哑木兰棹,惊起睡鸳鸯。
雌雄两分去,不觉断人肠。
道人神貌古,双鬓欲垂肩。
坐席容三尺,浮家住一船。
养生凭佛果,持钵信人缘。
早泊桥梁下,蓬头起白烟。
我初见子时,子作楚人语。
复与吴客来,音俱变齐鲁。
乃知久处益,薰莸可同举。
更当富於学,兹言聊以补。
街门涨车尘,疲卧不敢兴。跳窗惊猫奴,起弄半爱憎。
微物务适性,至静知所乘。如何汩天机,坐与居诸盲。
开轩一展书,懔然犹父兄。但知面温厉,不觉秋已横。
七十时。精爽狻损膂力愆。
清水明镜不欲观。临乐对酒转无欢。
揽形修发独长叹。