独秀峰前雁几行,卅年分手独超骧。文章名世无侥幸,血写轲书李慧娘。
猜你喜欢
已信天工有命偕,死生富贵尽前排。祈禳谋策纷纭起,信命初心顷刻乖。
新晴快老读,斜日在遗编。吾非求甚解,会意即欣然。
柳谷向夕沈馀日,蕙楼临砌徙斜光。金户半入丛林影,兰径时移落蕊香。
丝绳玉堂传绮席,秦筝赵瑟响高堂。舞裙拂履喧珠佩,歌响出扇绕尘梁。
云边雪飞弦柱促,留宾但须罗袖长。日暮歌钟恒不倦,处处行乐为时康。
名园寂寂闻啼鸟,手握千钧落纸轻。曲径行来修竹瘦,月桥忆起藕花明。
楼中秋意推窗得,心底柔情走笔生。一角清幽几番觅,青眸频顾忘营营。
宦游岁月易蹉跎,对景其如感慨何。
黄鹤不来仙已去,古楼犹在客重过。
青山远戍寒烟积,芳草平洲夕照多。
此日独吟伤往事,长江渺渺水空波。
密叶素华青羽帔,繁香秀色六铢衣。
枕间为插琉璃满,清梦泠泠入翠微。
别后何如,两鬓全霜,寸心尚丹。但酒肠萧瑟,常因病窄,诗怀寥落,强为秋宽。无补公家,坐縻廪粟,自笑闲身也属宫。思君甚,只梦魂夜夜,水阻云艰。人才自古良难。问谁在、曹刘沉谢间。想羊公石畔,临风把酒,习家池上,待月凭阑。黄绢飞来,青灯无寐,盥手薰香百过看。还知否,怕中年丝竹,难久东山。