小憩寻初地,征途问老僧。寒花冲雪绽,幽阁拨林登。
须鬓惊新换,风尘息未能。仆夫侦断岸,隔夜又悬冰。
猜你喜欢
峭帆亭外水,故道是交河。细土围高堰,平沙荡素波。
寻源通渤澥,别派合滹沱。却忆中山近,何从望翠螺。
浅渚连秋草,平堤带夕阳。几家茅屋小,一路黍苗香。
眠鸭多闲意,垂杨不断行。沙河如更洁,便足敌江乡。
夜渡滹沱北,风高落木寒。河声挟海壮,野气压城昏。
匹马霜中落,三家水畔村。伤心离乱后,尽日闭柴门。
残日荒荒照大河,敝车羸马此经过。晚来无限苍凉意,偏入行人望里多。
沧南青北道逶迤,一望平芜天四垂。丛树绿馀霜重后,远帆红见日斜时。
路虽多改看犹熟,村不能名想可知。畅好乡音来满耳,恨无人识鬓如丝。
两楹虚敞瞰清流,绕屋脩篁面面幽。春草细分三径曲,夕阳斜映万竿稠。
筵开云影侵杯勺,舞罢空泠杂佩钩。迟老借君风月里,短衣醒醉伴沙鸥。
林下故无知,唯知二月期。
酒尝新热后,花赏半开时。
只有醺酣趣,殊无烂熳悲。
谁能将此景,长贮在心脾。