庐山万丈倚青冥,翠壑丹崖列画屏。不得维舟恣游览,尘埃满面愧山林。
猜你喜欢
扁舟一日过彭蠡,坐看匡庐五老峰。瀑布似从银汉落,香炉半是紫云封。
东南父老应占气,江汉渠魁已遁踪。自古山河归有德,遥瞻华盖护苍龙。
问讯匡庐几度经,何时袖手摘天星。
世如春梦空头白,山似故景眼色青。
便欲移文寻鹤帐,又还呼渡过鸥汀。
它年学得香山士,定结茅庵入翠屏。
斜阳淡淡柳依依,立马桥边客去迟。昼锦已成蝼蚁梦,夜台应愧鹡鸰诗。
薄荐豆粥无传法,蒲扇桃笙有贱时。千载孝标裙帔恨,凭谁笺示故人知。
客路未千里,名山已万重。歌传武夷曲,兴落幔亭峰。
密竹幽幽鸟,深溪隐隐舂。黄生诗句好,吾得事游踪。
欲效人间长养功,霜根数寸了春风。何时肯作羲皇梦,送与浮云十八公。
稻丛茁茁欲齐肩,杨柳僛僛不蔽蝉。
忽忆石头城下路,槿花斜压钓鱼船。
处仁由智古常然,贤者宁同聚所寰。
植木便知如渭水,结茅仍得见箕山。
杯深不许嘉宾诉,花小须防稚子攀。
投绂归来无异事,许公诗酒断生还。