万峰翠插锁萦纡,一沼光涵湛碧虚。
驯虎旧闻输野鹿,化龙俄已失金鱼。
白莲尚结高僧社,古木全荒隐士庐。
襥被须期借禅榻,尽穿荦确与崎岖。
猜你喜欢
精蓝结处足清虚,泉绕庭阶树绕庐。郁密青峦垂薜荔,渟澄碧沼映芙蕖。
客来差喜风尘隔,僧住应知世网疏。为感汤休暮云句,使人烦虑顿然除。
夜色清无滓,虚凉月满亭。
萤飞时度竹,鱼跃乍翻萍。
冉冉云归尽,霏霏露欲零。
劚谈浑得趣,相对两忘形。
地僻人稀到,唐贤句尚存。
观鱼寻曲沼,吊古入名园。
山翠沾夜袂,苔纹印屐痕。
暂陪尊俎乐,箫鼓出丘樊。
薄踪飘梗寄禅扃,偶到山间万虑清。
方愧轩裳奔走役,忍闻猿鹤怨啼声。
世情肯顾青衫老,公道惟均白发生。
事业不须频览镜,幻身堪比羽毛轻。
四海升平一事无,常参已散集诸儒。传宣群玉看名画,先进开元纳谏图。
盘屈高才入短章,卷中字字挟冰霜。
直探宝藏珠盈掬,倒泻金茎露浣肠。
铁笛一枝横夜月,水沉三舍避天香。
妙年早去吟薇药,莫共侬争寂寞乡。
三十年前此宦游,经从偶得驻扁舟。
回头岁月如驹隙,到眼风烟独虎丘。
无复故人论旧事,却因陈迹惹新愁。
此生未必能重到,且为斯堂更少留。