磴道盘纡上化城,松篁影里乱泉鸣。径堆黄叶行偏滑,钟过白云声更清。
带雨秋潮归海静,盘空山势到江平。道人尚有烧丹处,认得当年旧鼎铛。
猜你喜欢
鹫岭摩天碧,峰峰虎豹文。蛟宫楠木蔽,僧灶水筒分。
石迸林中雨,江飞海上云。高楼吟复笑,倘有骆丞闻。
深深万竹一峰圆,磴道盘青欲上天。空翠湿衣山雨合,身行云雾作飞仙。
苍茫一片莓苔地,随意触来还有声。
定是战坑余箭戟,不然琴屋贮瓶罂。
名真过客多能记,迹古居人不敢耕。
孙叟有灵应索笑,赋成留比试鏦铮。
寺门见南山,入寺复了了。爱此尘外栖,可息尘中扰。
烟云护钟磬,何以答窈窕。幽谷泉味殊,接筒香积绕。
落叶不到地,风吹过林杪。前峰卧夕阳,西望若初晓。
兹境故清绝,人犹存见少。苍岩竦高处,倚槛放远眺。
湖光近拍檐,霜冷尚瀰渺。低徊不能去,吾将逃物表。
忠孝纷纶制作奇,麻鞋兽锦各恩私。白头相对论诗律,胜似东蒙共被时。
往年重庆拜诗迟,一乐而今更许诗。厚积何人真自管,皇天老眼更谁欺。
平生读易羲亲见,终日焚香邵亦知。俯仰不须呼孟子,本无愧怍是吾师。
百战归来辞玉勒,恋栈似闻长叹息。秋风一夜梦关山,身欲奋飞无羽翼。
当时神骏主人怜,破胡灭虏著先鞭。将军今入凌烟画,回首驰驱已十年。
自信死生犹可托,迎新弃旧人情薄。千金市骨果何人,终当饿死填沟壑。
捷足争誇后进材,英雄末路剧堪哀。识途足备沙场用,其奈世无管子才。
老马伏枥志千里,烈士暮年心未已。君未知马焉知人,风尘豪杰终老矣。