吴中富名山,穹窿独称长。郁律耸晴空,凭眺快无两。
兹来值秋霁,疏翠揽盈掌。行行跻笠峰,孱颜俯群象。
天平遥搢笏,卑犹成覆盎。云从岭下飞,飞鸟不能上。
西南临具区,风涛相震荡。烟消螺髻浮,日落新镜晃。
混合天水色,分坼吴越壤。呼吸凌青冥,啸歌脱尘鞅。
何当寻赤松,相与出世网。
猜你喜欢
山势岧峣欲到难,玉真宫殿拥千官。香飘下界青冥近,磬入诸天碧落寒。
洞口断云朝放鹤,石根晴树暮栖鸾。金门羽客龙泥印,夜礼星辰上醮坛。
昔忝临漳守,娱心自退公。闲愁放天上,真境得壶中。
燕处虽云适,规模惜未丰。恢园隳旧堞,困宇出新工。
材品珍方用,花名异始充。泉分洹水堰,梁下邺城宫。
今始推良牧,褒辞借病翁。笙镛谐庙瑟,珠玉满邮筒。
讵敢矜前政,徒知偃下风。北堂留衣锦,西巘峻维嵩。
休逸檐梢月,荣归浪衬虹。班条多暇日,清赏此何穷。
东海馀风大,陶唐遗思深。何如观遍舞,奏鼓间摐金。
清管调丝竹,朱弦韵雅琴。八行陈树羽,六德审知音。
至道兼韶濩,充庭总韎任。高天度流火,落日广城阴。
百神谐景福,万国仰君临。大乐非钟鼓,且用戒民心。
浮生一刹逝如电,画楼辜负美人缘。?
未知来生相见否?陌上逢却再少年。
秀出群芳照碧栏,世间颜色比应难。晓来露采光先泛,晚得云阴叶未残。
艳质易迷人竞赏,道心无染兴终闲。使君认取真消息,同向樽前笑里看。
修眉扫遥碧,清镜走回流。堤外柳烟深浅,碧瓦起朱楼。分付平云千里,包卷骚人遗思,春色入帘钩。桃李尽无语,波影动兰舟。
念谢公,平生志,在沧洲。登临漫怀风景,佳处每难酬。却叹从来贤士,如我与公多矣,名迹竟谁留。惟有尊前醉,何必问消忧。
日照离筵酒,风吹去客舟。不如东海水,相送到神州。